Zasady udzielania pomocy społecznej
Zasady udzielania pomocy społecznej
Celem pomocy społecznej jest zaspokajanie niezbędnych potrzeb życiowych osób i rodzin oraz umożliwienie im bytowania w warunkach odpowiadających godności człowieka. Rodzaj, forma i wielkość świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy, a także powinny odpowiadać celom i możliwościom finansowym ośrodka.
Zakres i wysokość przyznawanej pomocy zależą przede wszystkim od sytuacji bytowej danej osoby, jej sytuacji zdrowotnej, zawodowej i społecznej. Prawo do świadczeń przysługuje osobom i rodzinom, które spełniają jednocześnie dwa warunki określone w ustawie.
Pierwszy – trudna sytuacja życiowa związana w szczególności z:
- ubóstwem,
- sieroctwem,
- bezdomnością,
- bezrobociem,
- niepełnosprawnością,
- długotrwałą lub ciężką chorobą,
- przemocą w rodzinie,
- potrzebą ochrony ofiar handlu ludźmi,
- potrzebą ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
- bezradnością w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego,
zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
- trudnością w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w RP status uchodźcy, ochronę
uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której
mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
- trudnością w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
- alkoholizmem lub narkomanią,
- zdarzeniem losowym i sytuacją kryzysową,
- klęską żywiołową lub ekologiczną.
Drugi – miesięczny dochód osoby lub rodziny ubiegającej się o pomoc społeczną nie może być większy od kwoty określonej w ustawie, czyli od tzw.: kryterium dochodowego.
Kryterium dochodowe:
- 776 zł – dochód dla osoby samotnie gospodarującej,
- 600 zł – dochód na osobę w rodzinie.
W systemie pomocy społecznej przez rodzinę rozumie się osoby spokrewnione i niespokrewnione, pozostające w faktycznym związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące.
Osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej. Osobie tymczasowo aresztowanej zawiesza się prawo do świadczeń z pomocy społecznej. Za okres tymczasowego aresztowania nie udziela się świadczeń.
Tryb przyznania świadczenia z pomocy społecznej składa się z następujących etapów:
- wniosek o udzielenie pomocy wraz z niezbędnymi załącznikami należy złożyć
w Miejsko Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej we Wleniu,
- w ciągu 14 dni roboczych od daty złożenia wniosku w Ośrodku, pracownik socjalny sporządza wywiad środowiskowy w miejscu zamieszkania klienta w celu ustalenia aktualnej sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej,
- w ciągu 30 dni wydawana jest decyzja. Od decyzji przysługuje stronie odwołanie
do Samorządowego Kolegium Odwoławczego za pośrednictwem Miejsko Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej we Wleniu
Korzystanie ze świadczeń to również obowiązki osób korzystających z pomocy społecznej!
- Pracownik socjalny ma prawo domagać się od osoby lub rodziny oświadczenia o uzyskiwanych dochodach i stanie majątkowym. Jeśli osoba odmawia złożenia takiego oświadczenia, może spotkać się z odmową udzielenia pomocy finansowej.
- Osoby i rodziny korzystające ze świadczeń z pomocy społecznej są obowiązane niezwłocznie poinformować organ, który przyznał świadczenie, o każdej zmianie w ich sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń.
- Brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym lub asystentem rodziny w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego,
niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia lub przerwanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych lub prac społecznie użytecznych, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną, mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.